چکیده ای از دیدگاه آیت الله العظمی محمد اسحاق فیاض در باره:
افراط گرایی و تروریزم
ترجمه: سرور دانش
منبع: بیانات و توجیهات، آیت الله العظمی فیاض، عراق، چاپ پنجم، 1430 هجری

در شرایط حاضر مهم‌تر از هر چیز، مبارزه با تروریزم و افراط‌گرایی در کشورهای اسلامی است. بر همه مسلمانان و به طور خاص بر علما، روشنفکران و اندیشمندان مسلمان است که به طور جدی، متحد و همدست، برای پایان دادن به تروریزم و ریشه‌کن کردن شریان‌های آن و پاک ساختن کشورهای اسلامی از پلشتی‌های آن اقدام نمایند. زیرا در سال‌های اخیر در میان مسلمانان گروه‌های تندرو و افراطی‌ای به نام اسلام ظهور کرده‌اند که در کشورهای اسلامی و غیر اسلامی، به اعمال تروریستی مجرمانه و غیر انسانی دست می‌یازند و حتی این اعمال را در مقدس‌ترین اماکن یعنی در مساجد و در هنگام برگزاری مهم‌ترین عبادت یعنی نماز نیز به نام اسلام انجام می‌دهند، در حالی که دین اسلام از آنان و از این اعمال آنان بیزار است. زیرا اسلام بر ضد همه انواع و اشکال افراط‌گرایی و تروریزم است. اسلام با قاطعیت بی‌نظیری، کشتن افراد بی گناه را محکوم و تقبیح کرده است. خداوند فرموده است: «من قتل نفساً بغیر نفسٍ او فسادٍ فی الارض فکانّما قتل الناس جمیعاً و من احیاها فکانّما احیا الناس جمیعاً»

بدین ترتیب خداوند کشتن یک انسان بی‌گناه را از بزرگ‌ترین جرایم در جهان بشریت و معادل کشتن همه مردم دانسته است و همچنین خداوند متعال احیای یک فرد انسان را بزرگ‌ترین خدمت به بشریت و معادل احیای همه مردم تلقی کرده است. علاوه بر این، اسلام همه انواع مُثله کردن حتی در میدان جنگ را تحریم کرده است و از همین رو اگر مسلمانی، دشمنش را به قتل برساند، برای او مُثله کردن مقتول جایز نیست، مثل این که سرش را یا دست و پایش را  قطع کند یا چشمانش را بیرون آورد و یا شکمش را بشکافد. همه این نوع اعمال در شریعت اسلام جایز نیست و دین اسلام مردم را از هر نوع ظلم و تجاوز منع می‌کند و به عدالت، انصاف، رأفت، مهربانی و انسانیت فرا می‌خواند. اما این گروه گمراه، در میان مسلمانان بلوا، آشوب، تفرقه و کشمکش ایجاد کرده است. از همین رو بر اصناف مسلمین مخصوصاً علما، روشنفکران، اندیشمندان، دولت‌مردان و سیاستمداران است که به منظور ریشه کن کردن این غده سرطانی از پیکر امت اسلامی، یک‌دست و یک‌صدا و از هر وسیله ممکن، مثل تشدید فعالیت‌های تبلیغاتی دیداری و شنیداری و چاپی بر ضد جرایم این گروه باغی گمراه و خارج از اسلام و حتی از استعمال قوه و تطبیق سریع شدید‌ترین مجازات‌ها بر این مجرمان استفاده نمایند. مسئولیت همگان در برابر خداوند و در برابر ملت‌ها ایجاب می‌کند که در مورد مبارزه با این غده سرطانی و قطع آن از پیکر امت، از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نورزند تا پیکر امت اسلامی از پلیدی این غده، پاک گردد. هر نوع تساهل و تسامح در برابر تروریزم، به فاجعه‌ای غیر قابل جبران می‌انجامد. زیرا هر نوع کوتاهی در برابر آن باعث می‌شود که این بیماری همه پیکر امت را فرا گرفته و آن را از داخل و خارج بپوساند.

پدیده افراط‌گرایی و تروریزم از یک سو در میان مسلمانان اختلاف و تفرقه و از سوی دیگر رعب و وحشت ایجاد می‌کند و در نتیجه موجب می‌شود که اوضاع، در کشورهای اسلامی ثبات و استقرار پیدا نکند و امنیت ایجاد نشود و بی‌گناهان کشته و اختطاف شوند.

این پدیده از سوی دیگر بهانه و وسیله‌ای می‌شود برای ورود دشمنان به کشورهای اسلامی، گاهی با این بهانه که مسلمانان از تسلط بر تروریست‌ها ناتوان هستند و گاهی هم با این بهانه که دین اسلام خود پدیدآورنده و تشویق کننده افراط‌گرایی و تروریزم است و هدف اصلی از همه این نوع اتهامات تند و بی رحمانه، منهدم ساختن افکار اسلامی و فرهنگ انسانی آن و گمراه ساختن مسلمانان و ترویج افکار انحرافی و جلوگیری از پیشروی اسلام در جهان و گسترش روش و شیوه انسانی آن است.

بر اساس دلایل یاد شده است که یک بار دیگر تأکید می‌کنیم بر این که بر دانشمندان، فرهنگیان و اندیشوران است که صفوف خود را در مبارزه علیه این گروه گمراه و خارج از اسلام و انسانیت، فشرده‌تر سازند و گام به گام و با پوشش تبلیغاتی سنگین در رسانه‌های صوتی و تصویری و چاپی و با زبان‌های مختلف، بر ضد همه اشکال افراط گرایی و تروریزم در کشورهای اسلامی مبارزه نمایند و هر نوع عمل مجرمانه این گروه گمراه را در هر مکان و با هر وسیله ممکن به شدت محکوم و تقبیح کنند.

همچنین بر همه حکومت‌های اسلامی است که از همه تدابیر، امکانات و وسایل لازم برای تسلط بر این گروه باغی و قطع شریان‌ها و بنیادهای آن استفاده کنند. زیرا این پدیده شوم همچنان که خطری بر اسلام و مسلمین است، بر علیه خود حکومت‌ها نیز یک خطر جدی می‌باشد. از این رو مسئولیت حکومت‌های اسلامی در برابر خدا و در برابر ملت‌ها این است که در میان خود هماهنگی‌های امنیتی و اطلاعاتی و مرزی ایجاد نمایند و از ملت‌ها بخواهند که در کشف لانه‌ها و شناسایی سران آنان همکاری نمایند و شدیدترین مجازات‌ها را  بدون هیچ‌گونه رأفت و یا تردید و تساهل و با کمال قاطعیت و جدیت بر آنان تطبیق کنند. زیرا هر نوع تساهل و تسامح با آنان باعث تشویق آنان می‌شود.

از آنچه گفته شد روشن می‌گردد که تقسیم اسلام به «اسلام میانه رو» و «اسلام بنیادگرا» یک اشتباه بزرگ است و حقیقت ندارد. زیرا اسلام واقعی در حقیقت همان اسلام معتدل و میانه رو است که در کتاب و سنت بیان شده است. اما اسلام بنیادگرا و افراطی به طور کلی خارج از اسلام است و هیچ ارتباطی به اسلام ندارد. زیرا بسیار روشن است که اسلام بر ضد همه اشکال و انواع اندیشه بنیادگرایی تروریستی است و منشأ چنین تقسیمی، نادانی و ناآشنایی با اسلام و نظام آن است.

چاپ/دریافت pdf